Scheerbekken, ondiepe kom

De rambout, of stamper, is onderdeel van de laadstok. Dit laadgereedschap werd gebruikt door de kanonnier bij het ontsteken van een kanon. Het nummer XII is op de ronding van de hals gekrast en wordt dus gebruikt bij een 12 ponds kanon om de lading kruit stevig in de loop vast te stampen of te rammen. Dit object is van hout en donkerbruin van kleur en cilindervormig met een gat in het midden voor de lange houten steel. De steek ontbreekt. Vondst uit VOC-scheepswrak 't Vliegend Hert, gezonken in 1735. Collectie RCE. Dit object is in 1989 opgedoken; met vondstnummer 0565.

Olielamp met cardanisch ophangsysteem en drie pitten voor de verlichting. Het cardanische ophangsysteem verminderde het slingeren van de lamp op zee aanzienlijk. Het gewicht van de lamp en van de olie in het reservoir zorgt ervoor dat hij min of meer stabiel blijft, omdat deze vrij beweegt in de binnenste ring. De lamp hangt aan de buitenste ring. De vorm is rond, gemaakt van een koperlegering en heeft drie pitten. Er is een opening voor olie in het midden met een platte klep en een scharnier. Het cardanische ophangsysteem is afzonderlijk van het lamp opgedoken en later samen met nog een van de pitten aan het object toegevoegd. Vondst uit VOC-scheepswrak 't Vliegend Hert, gezonken in 1735. Te zien in de vaste presentatie Ga mee naar zee, ruimte Bepakken en bemannen. Deze twee onderdelen zijn in 2000 opgedoken; met vondstnummers 2000 A0507 - lamp, en 2000 A05801 - cardanisch ophangsysteem.

Voor de lange zeereis werden allerlei victualiën (levensmiddelen) meegenomen. De victualiemeester had het beheer hierover. Denk bijvoorbeeld aan zo'n 16.200 pond vlees, zoals rund-, schapen-, kalfsvlees en ham. Dit vlees was gepekeld of geconserveerd in zout. Er ging dikwijls ook levende have mee aan boord. De dieren werden later geslacht. De victualiën werden vooral in vaten onderin het ruim in de achtersteven van het schip opgeslagen. De kok en zijn koksmaat moest de gehele bemanning van voeding voorzien. Dat deden ze door onder meer het vlees en spek te koken en er geregeld nieuw water erover te gieten om de grote hoeveelheid zout weg te spoelen. De gewone bemanning kreeg tweemaal per week pekelvlees of eenmaal per week spek bij de warme maaltijden. Vondst uit VOC-scheepswrak 't Vliegend Hert, gezonken in 1735. Dit object is in 1989 opgedoken; met vondstnummer 1297/89.