Deksel van zeemanskist, met initialen A D I (J)

Luizenkam of netenkam, gemaakt van been of hoorn. Aan twee lange zijkanten zijn fijne inkepingen ingesneden om, wanneer door haren gehaald, zoveel mogelijk luizen en neten mee te kunnen verwijderen. Hoofdluis is een van de meest voorkomende probleem aan boord. De fijn getande kam wordt al sinds eeuwen hiervoor gebruikt en aan het ontwerp hiervan is weinig veranderd. Vondst uit VOC-scheepswrak 't Vliegend Hert, gezonken in 1735. Collectie RCE. Dit object is opgedoken in 1991, met vondstnummer 91A0113 (onderdeel 1).

Fragment van een zilveren vork met vier ultradunne, lange en scherpe vorktanden, evenredig aan elkaar. Het fragment heeft wel verbindingsstuk, maar geen steel. Vondst uit VOC-scheepswrak 't Vliegend Hert, gezonken in 1735. Collectie RCE. Te zien in de vaste presentatie Ga mee naar zee, ruimte Bepakken en bemannen. Dit object is in 2000 opgedoken; met vondstnummer 2000 A0385.

Lakenlood of pinnelood van Johan Holle uit Bremen. Lakenlood fungeerde als zegellood en is een kwaliteitswaarborg voor een rol stof. Het lakenlood bestaat uit twee gegoten ronde schijven, verbonden door een lip of strip. De pin van de ene schijf paste in het gat in de andere schijf. Het lakenlood werd aan de betreffende rol stof geklemd, zoals linnen, laken of wol. Dit werd gedaan door de ‘waardijns’ (keurmeesters) als teken van de kwaliteit. En als aanduiding van de plaats waar de stof was gemaakt en wat voor type stof het was. Soms werd het ook staallood genoemd. Het uitgaande schip vervoerde als een van de weinige schepen exportartikelen als laken en wollen stoffen. Vondst uit VOC-scheepswrak 't Vliegend Hert, gezonken in 1735. Collectie RCE. Te zien in de vaste presentatie Ga mee naar zee, ruimte Handelen en Smokkelen. Dit object is in 2000 opgedoken; met vondstnummer 2000 A0116